DO MECZU POZOSTAŁO:

DNI

GODZ

MIN

2024-04-01 15:00

<br />
<b>Warning</b>:  Illegal string offset 'alt' in <b>/home/virtualki/207183/wp-content/themes/zaglebie/header.php</b> on line <b>268</b><br />
h<br />
<b>Warning</b>:  Illegal string offset 'alt' in <b>/home/virtualki/207183/wp-content/themes/zaglebie/header.php</b> on line <b>270</b><br />
h<br />
<b>Warning</b>:  Illegal string offset 'alt' in <b>/home/virtualki/207183/wp-content/themes/zaglebie/header.php</b> on line <b>272</b><br />
h

Strona główna / Piłka Aktualności / Aktualności / Futbol Retro. Czesław Uznański „otworzył” Ludowy, a kto go zamknie golem?

Futbol Retro. Czesław Uznański „otworzył” Ludowy, a kto go zamknie golem?

31 stycznia 2023

To Czesław Uznański „otworzył” Stadion Ludowy strzelając na nim pierwszego gola. A kto zamknie ten kultowy obiekt w pożegnalnych meczach z Arką Gdynia i Odrą Opole?

 

Czesław Uznański legenda Stali i Zagłębia Sosnowiec rozpoczął piłkarską przygodę w 1949 r. Urodzony w Sosnowcu, tutaj mieszkał i pracował całe życie. Tutaj chodził do szkoły i grał w piłkę. Był faktycznym niekwestionowanym liderem drużyny od początków swojej kariery w Stali aż do końca w Zagłębiu Sosnowiec.

Zaczynał jako trampkarz w Czarnych Sosnowiec, by po fuzji trafić do klubu o znacznie większej renomie przy tej samej ulicy, czyli Stali. Jako 19-letni junior zadebiutował w meczu „drużyn nadziei” Zagłębia ze Śląskiem wygranym przez reprezentację Zagłębia 3:2. W 1949 awansował z drużyną Stali do II ligi, w której zadebiutował w 1950 roku. W 1952 roku został powołany do odbycia służby wojskowej i przez 2 lata grał w OWKS (Wawel) Kraków. Występy w krakowskiej drużynie, przyniosły debiut w ekstraklasie i wicemistrzostwo Polski. Z sosnowiecką drużyną w II lidze w latach 1950-1951, 1954 i 1959 rozegrał ok. 50 meczów (brak dokładnych danych) strzelając 19 bramek, W I ligowej Stali Sosnowiec debiutował 20 marca 1955 roku w meczu z Górnikiem Radlin i zdobył wtedy pierwszego gola dla klubu w ekstraklasie.

MIAŁ „DRYG” DO WAŻNYCH BRAMEK

Miał szczęście do premierowych goli, gdyż to on właśnie strzelił pierwszą bramkę na otwarcie Stadionu Ludowego – 21 października 1956 roku. W meczu z Gwardią (Polonią) Bydgoszcz (1:1). W latach 1954 – 1964 w I lidze rozegrał 189 meczów, zdobywając 42 bramki. Ponadto 19 meczy w Pucharze Polski (6 bramek), 3 mecze w Pucharze Zdobywców Pucharu i 1 mecz w Intertoto. Łącznie zagrał w ok, 262 oficjalnych meczach i zdobył 67 bramek. Odniósł wiele sukcesów – dwukrotnie awansował do pierwszej ligi (1954 i 1959), dwukrotnie zdobył wicemistrzostwo Polski (1955, 1964), dwa razy Puchar Polski (1962 i 1963) oraz Puchar Interligi Amerykańskiej (1964). Po zakończeniu kariery zawodniczej na długie lata poświęcił się w Zagłębiu pracy szkoleniowej. Najczęściej byli to juniorzy albo rezerwy. W i ligowej drużynie kilka razy był asystentem, a raz – przez 12 meczów w 1973 roku – wspólnie z Janem Liberdą odpowiadał za wyniki pierwszego zespołu. Jako drugi (po Masłoniu) Zagłębiak , zagrał w reprezentacji Polski. Było to 3 razy w kadrze A i także trzy razy w kadrze B.

Czesław Uznański w swojej karierze piłkarskiej miał tzw. dryg do ważnych bramek, To on był autorem pierwszej bramki dla Stali w pierwszoligowych szrankach. To on już w 1 minucie pokonał Szymkowiaka w pamiętnym meczu z CWKS (Legia) Warszawa.

UROCZYSTE OTWARCIE LUDOWEGO

Wydarzeniem jesieni 1956 roku było uroczyste otwarcie Stadionu Ludowego. Odbyło się 21 października. Było hucznie, barwna defilada, okolicznościowe przemówienie, popisy gimnastyków, pokaz sztucznych ogni, koncerty.

Rozegrano także dwa mecze. Pierwszy mecz rugby Górnik Kochłowice vs Polonia Bytom 11:3. Drugi mecz piłki nożnej, jako główny punkt programu, Stal Sosnowiec vs Gwardia Bydgoszcz 1:1(1:0). Pierwszą bramkę w 7 minucie meczu strzelił czołowy snajper Stali Czesław Uznański. Wyrównał w 81 minucie Nowacki.

Wtedy też pobito rekord frekwencji. Na tym pierwszym, historycznym, meczu było bowiem 40 tysięcy widzów! Mało kto pamiętam że był również autorem gola w pucharowym meczu z Kolejarzem (Polonią) Warszawa 17 marca 1957 roku. Była to pierwsza bramka podczas pierwszego występu telewizyjnego Stali Sosnowiec transmitowanego przez Polską Telewizji.

Niemal w każdym meczu, czy to wygranym czy przegranym, znajdowało się nazwisko Uznańskiego, albo jako strzelca bramki, albo wyróżniającego się zawodnika. Owszem taka była rola środkowego napastnika, ale w tamtych latach atak składał się z pięciu zawodników, którzy prześcigali się w strzelaniu bramek. Gdy Teodor Wieczorek powierzył mu rolę rozgrywającego prawego łącznika, bramkostrzelność Uznańskiego spadła, lecz wówczas stał się prawdziwym dyrygentem i organizatorem akcji, po których Krawiarz, Myga, Piecyk czy Kosider strzelali gole. U jego boku szlifował umiejętności Andrzej Jarosik, Jerzy Pielok, Zbigniew Wąs, Jan Kruk i wielu innych. Podobnie jak Majewski, Krajewski, Masłoń czy Maślak był także hokeistą.

DO KOŃCA KARIERY WIERNY ZAGŁĘBIU

Pomimo degradacji do II ligi w 1958 roku nie opuścił klubu, chociaż podobnie jak niektórzy jego koledzy miał taka ochotę. Na szczęście pomogły „ojcowskie” rozmowy i po rocznej kwarantannie wprowadził drużynę ponownie do ekstraklasy. Po zmianie nazwy na Zagłębie poprowadził drużynę do dwóch Pucharów Polski, dwóch brązowych medali, kolejnego wicemistrzostwa i Pucharu Interligi w USA, gdzie strzelił bramkę, a nawet zagrał jako bramkarz zmieniając kontuzjowanego Machnika.

Stoją od lewej: Franciszek Skiba, Alojzy Fulczyk, Aleksander Dziurowicz, Roman Bazan, Witold Giga Majewski, Włodzimierz Śpiewak. Dolny rząd od lewej: Józef Gałeczka, Czesław Uznański, Ryszard Krawiarz, Zbigniew Myga, Ginter Piecyk

Prasa sportowa charakteryzowała Uznańskiego jako zawodnika myślącego i grającego technicznie na wysokim poziomie. Wzbudzał ogólny szacunek i respekt. Na boisku był niekwestionowanym liderem ataku, dyrygował kolegami. Poza boiskiem potrafił zabawić towarzystwo, ale i utemperować. Miał autorytet.

Legenda Stali i Zagłębia – dziś wspominają starsi kibice, tak z wielkim szacunkiem mówią o nim młodzi. Dla uczczenia pamięci jego imieniem nazwano w Sosnowcu rondo na skrzyżowaniu ulic Piłsudskiego ze Starą i Aleją Mireckiego, tą na której zaczęła się piłkarska kariera Pana Czesława.

Artykuł powstał na podstawie książki Jacka Skuty: „Zagłębie Sosnowiec. Historia Piłki Nożnej”.

Tekst i opracowanie graficzne zdjęć: Andrzej Wydrychiewicz

© ZAGŁĘBIE SOSNOWIEC SA 2021 Wszystkie prawa zastrzeżone | Projekt & wykonanie Strony www Będzin