Wisła Kraków to taki ligowy rywal, z którym Zagłębie zagrało w lidze już 74 razy. Częściej graliśmy tylko z Ruchem Chorzów, ŁKS Łódź i Górnikiem Zabrze. Z krakowską drużyną spotykała się już Unia Sosnowiec (protoplasta Zagłębia) w latach międzywojennych, ale były to tylko mecze towarzyskie. Do oficjalnych gier doszło w momencie, gdy nasza drużyna w 1954 roku awansowała do ówczesnej I ligi. I od tego czasu dochodziło do regularnych i często emocjonujących pojedynków.

Na zdjęciu: Mecz I ligi Zagłębie – Wisła 3:0 na Stadionie Ludowym – 05.04.1964. W białych strojach – z prawej Czesław Uznański, z tyłu Eugeniusz Szmidt.

Najwięcej obie jedenastki zagrały ze sobą na poziomie dzisiejszej Ekstraklasy. W 67 meczach Zagłębie wygrało 24 razy, Wisła także 24, remisów było 19, bramki 76:80. Na szczeblu obecnej I ligi jak do tej pory pojedynków było 7 – po 2 zwycięstwa odniosło zarówno Zagłębie jak i Wisła, trzykrotnie zanotowano remis, bramki 5:5. Tegoroczne ligowe spotkanie ma jubileuszowy nr 75. Najwięcej bramek dla Zagłębia w dotychczasowych meczach zdobyli: Józef Gałeczka i Ginter Piecyk po 8, Antoni Ciszek 4 oraz Andrzej Jarosik i Włodzimierz Mazur po 3. Dla Wisły – Andrzej Iwan 8, Kazimierz Kmiecik 7 oraz Antoni Rogoza, Wiesław Gamaj, Zdzisław Kapka i Paweł Brożek po 4. Oto kilka wspomnień z dawnych lat.

03.04.1955 Stal Sosnowiec – Gwardia Kraków 1:0 (0:0)
Pierwszy historyczny mecz obu zespołów o I – ligowe punkty, występujących jeszcze pod starymi nazwami, zakończył się nieznacznym zwycięstwem sosnowieckiego beniaminka – 1:0. Jedyną bramkę zdobył Paweł Krężel w 73 minucie. Wygraną na starym stadionie przy Alei Mireckiego oklaskiwało 20.000 widzów. Oto skład Stali z tego meczu: Dziurowicz – Masłoń, Musiał, Jochemczyk, J. Pocwa, Poloczek, Głowacki, W. Majewski, Uznański, Krężel, A. Pocwa. Trenerem był Włodzimierz Dudek. W rewanżu (4.09.1955) w Krakowie padł remis 0:0. Debiutancki sezon w najwyższej klasie rozgrywkowej był dla nas bardzo udany, gdyż zakończył się tytułem wicemistrza Polski!

21.10.1962 Zagłębie Sosnowiec – Wisła Kraków 4:2 (2:2)
Dobrym meczem uraczyli piłkarze obu zespołów 25.000 widzów zebranych na Stadionie Ludowym. Wiślacy tanio skóry nie sprzedali, zwłaszcza do przerwy. Na gole Reinholda Kosidera już w 2′ i Józefa Gałeczki w 34′ odpowiedzieli celnymi trafieniami Mariana Machowskiego w 12′ i Czesława Studnickiego w 42′. Dopiero w II połowie atakujące krajową czołówkę Zagłębie przechyliło szalę zwycięstwa na swoją stronę. Na 3:2 podwyższył Gałeczka w 60 ’, a końcowy wynik z rzutu karnego ustalił Roman Bazan w 63′. Zagłębie, pod wodzą trenera Teodora Wieczorka zagrało wtedy w następującym składzie: Machnik – Skiba, Bazan, Śpiewak, Majewski, Komoder (Fulczyk), Gaik, Uznański, Gałeczka, Myga, Kosider. W meczu rewanżowym (6.06.1963) Wisła wygrała 1:0, dzięki bramce Huberta Skupnika w 33′. To był udany sezon dla sosnowieckiej drużyny, gdyż w lidze zajęła trzecie miejsce i po raz drugi zdobyła Puchar Polski.

13.11.1966 Wisła Kraków – Zagłębie Sosnowiec 0:4 (0:1)
To był niezwykle szczęśliwy dzień dla Zagłębia, a zwłaszcza dla lewoskrzydłowego Gintera Piecyka. Sosnowiczanie notowali wtedy bardzo udaną jesień, byli liderem tabeli i jak na przodownika przystało pokazali skuteczną grę i wysoką klasę w Krakowie. Szczególnie zabłysnął wspomniany Piecyk, który aż trzykrotnie znalazł drogę do wiślackiej bramki. Czwartego gola dołożył Andrzej Jarosik. Trener Artur Woźniak (przed wojną strzelec wyborowy w koszulce … Wisły) desygnował do gry następującą jedenastkę: Szyguła – Leszczyński, Bazan, Śpiewak, Strzałkowski, Wąs, Gzel, Gałeczka, Myga, Jarosik, Piecyk. Na wiosnę (4.06.1967) w Sosnowcu ponownie lepsze było Zagłębie, wygrywając 2:1. I znów losy meczu rozstrzygnął Ginter Piecyk, strzelając dwie bramki – w 4 i 62 minucie. Honorowego gola dla gości uzyskał Wiesław Lendzion w 31 min. To zwycięstwo nie pomogło jednak Zagłębiu w odniesieniu historycznego sukcesu, czyli mistrzostwa Polski. Na finiszu nieznacznie lepszy okazał się Górnik Zabrze, więc należało zadowolić się drugim miejscem. Opiekę trenerską sprawował wtedy Witold Majewski.

16.10.1974 Zagłębie Sosnowiec – Wisła Kraków 2:1 (2:0)
Jedyny ligowy mecz z Wisłą rozegrany w roli gospodarza, który nie odbył się w Sosnowcu. Ze względu na remont Stadionu Ludowego jesienią 1974 korzystano z obiektu CKS Czeladź, a wiosną 1975 – Sarmacji Będzin. Czeladzkie boisko i 7000 kibiców okazało się tego dnia szczęśliwe dla Zagłębia. Wygraną 2:1 przyniosły gole Witolda Kasperskiego w 9′ oraz Władysława Szaryńskiego w 26′ z rzutu karnego. Wynik ustalił Krzysztof Gacek w 60′. Oto skład Zagłębia: Grotyński – Kulanek (73′ Leszczyński), Zuzok, Rudy, Wieczorek, Kasperski (67′ Maleńki), Szaryński, Seweryn, Mazur, Jarosik, Mikołajów. To był jeden z ostatnich meczów Andrzeja Jarosika, najlepszego strzelca w historii klubu. Drużynę prowadził wtedy trenerski duet słynnych polonistów (z Bytomia) – Kazimierz Trampisz i Jan Liberda. Wiosną (10. 05. 1975) w Krakowie znowu wygrało Zagłębie. Tym razem 2:0, po golach nowych zawodników – Andrzeja Demki w 32′ i Tadeusza Narbutowicza w 74′. Innymi nowymi twarzami byli 36 – letni wtedy trener Józef Gałeczka i Zbigniew Sączek. Na krótko do bramki powrócił Jerzy Patoła. Niżej podpisany miał okazję być na tym meczu i przez wiele lat wspominał to cenne zwycięstwo Zagłębia, które na koniec zajęło piątą pozycję.

Henryk Maculewicz (z lewej) i Włodzimierz Mazur stoczyli wiele zaciętych pojedynków w meczach Zagłębia z Wisłą.

02.12.1979 Zagłębie Sosnowiec – Wisła Kraków 3:1 (2:0)
W przededniu górniczej Barbórki w dość trudnych warunkach atmosferycznych piłkarze Zagłębia zagrali dobry mecz i zasłużenie pokonali niedawnego jeszcze mistrza Polski. Już w 4′ prowadzenie uzyskał Zbigniew Mikołajów, na 2:0 podwyższył Jerzy Zarychta w 22′. Trzeciego gola uzyskał Andrzej Łakomiec w 73′, a chwilę później jedyną bramkę dla Wisły strzelił Kazimierz Kmiecik. Zagłębie zagrało w składzie: Bęben (20′ Słabik) – J. Konopka, Koterwa, Zarychta, Rudy, Z. Sączek, Tochel, Łakomiec (80′ Klamra), Mazur, Mikołajów, Koczuba. To był ostatni mecz trenera Józefa Gałeczki, którego w przerwie zimowej zastąpił Andrzej Strejlau. W ostatnim meczu sezonu (15.06.1980) wiślacy udanie zrewanżowali się za porażkę w Sosnowcu i wygrali u siebie 2:1. Bramkę dla Zagłębia zdobył Mikołajów w 33′, a dla krakowian Andrzej Iwan w 37′ i Zdzisław Kapka w 48′. Sosnowiczanie zakończyli rozgrywki na odległym dwunastym miejscu, Wisła była piąta.

02.08.1989 Wisła Kraków – Zagłębie Sosnowiec 1:2 (1:2)
Po 3 – letniej banicji w II lidze Zagłębie wróciło na ekstraklasowe stadiony. Na inaugurację z Jagiellonią Białystok u siebie padł remis 1:1. W 2 kolejce los wyznaczył nam wyjazd pod Wawel i był to udany dzień. Najpierw w 30′ efektownym strzałem z rzutu wolnego popisał się Karol Kordysz, a w 38′ drugą bramkę strzelił niedawny debiutant – Ryszard Czerwiec. Gospodarze tuż przed przerwą za sprawą Tomasza Dziubińskiego z rzutu karnego uzyskali kontaktowego gola. W II połowie wynik 2:1 nie uległ już zmianie i 2 punkty pojechały do Sosnowca. Trenerem Zagłębia (po raz trzeci w historii) był Józef Gałeczka, który ustalił taki skład: Bęben – Bałaga, Sokołowski, Gałuszka, Ryłko, Czerwiec, Gręda, Kordysz, Biczak (76′ Wojciechowski), Mizia (65′ Żurawski), Wnuk. W meczu rewanżowym (11.03.1990), już pod wodzą trenera Leszka Baczyńskiego, ponownie 2:1 wygrało Zagłębie. Bramki wówczas zdobyli: Zbigniew Gręda w 31′ i Robert Stachurski w 54′, dla Wisły znowu rzut karny wykorzystał Dziubiński w 67′.

03.04.2019 Zagłębie Sosnowiec – Wisła Kraków 4:3 (2:1)
Ostatnie mecze na poziomie Ekstraklasy obydwa zespoły rozegrały ze sobą w sezonie 2018/19. Ze względu na obowiązujący wtedy regulamin były to aż 3 spotkania. Najpierw 29.10.2018 w Krakowie był remis 2:2 (br. Dawid Kort i Jesus Imaz oraz dwukrotnie Alexandre Cristóvão dla Zagłębia). W rewanżu (3.04.2019) w Sosnowcu obejrzano niezwykłe widowisko, w którym sosnowiczanie wygrali 4:3 (br. Žarko Udovičić 2, Giorgi Gabedawa i Mateusz Możdżeń po 1 oraz Marko Kolar, Łukasz Burliga i Rafał Pietrzak dla Wisły). Trzeci mecz (25.04.2019) także rozegrano na Stadionie Ludowym i również zwyciężyło Zagłębie, tym razem 2:1 (br. Mateusz Możdżeń i Olaf Nowak oraz Krzysztof Drzazga dla gości). Trenerem Zagłębia był wtedy Litwin Valdas Ivanauskas. Siedem punktów zdobytych kosztem Wisły Kraków niewiele pomogło naszej drużynie, która zajęła ostatnie miejsce i opuściła szeregi Ekstraklasy.

Pamiętny mecz Zagłębie – Wisła Kraków 4:3 – 03.04.2019. O piłkę walczą Dawid Ryndak i Maciej Sadlok. Z boku Olaf Nowak.

JACEK SKUTA