Dziś przypada 5. rocznica śmierci Jerzego Zarychty. Ten ceniony obrońca Zagłębie Sosnowiec dwukrotnie z zespołem zdobył Puchar Polski, grając łącznie w 162 oficjalnych meczach naszego klubu.

Na zdjęciu: GKS Zagłębie (1977). Stoją od lewej: Włodzimierz Mazur, trener Józef Gałeczka, Witold Kasperski, Stanisław Zuzok, Jerzy Dworczyk, Jerzy Zarychta, Marian Rzegoczan, Tadeusz Tlołka, Marian Masłoń (asystent). W środkowym rzędzie: Zbigniew Sączek, Eugeniusz Wiencierz, Zdzisław Napieracz, Janusz Koterwa, Wojciech Rudy. W pierwszym rzędzie: Władysław Starościak, Władysław Szaryński, Zdzisław Kostrzewa, Marek Jędras i Zbigniew Seweryn – fot. Tomasz Prażmowski

Jerzy Zarychta – ur. 3 grudnia 1953 w Będzinie. Wychowanek Sarmacji Będzin, skąd przybył do Zagłębia zimą 1977. Pozycja na boisku – boczny lub środkowy obrońca, czasami jako pomocnik, pseudonim – „Zomer”.

Debiut w I lidze – 6 marca 1977 z ROW Rybnik w Sosnowcu (3:0). Pierwszy gol – 18 listopada 1979 ze Śląskiem Wrocław w Sosnowcu (1:0). W latach 1977 – 1984 w I lidze 145 m i 3 br. Ponadto 9 meczów w Pucharze Polski, 3 mecze w Pucharze Zdobywców Pucharów (1 bramka) i 5 meczów w Intertoto (1 bramka). Dwukrotnie zdobył Puchar Polski (1977 i 1978). Łącznie zagrał w 162 oficjalnych meczach i strzelił 5 bramek. Latem 1984 odszedł do beniaminka II ligi – AKS Niwka, a sportową karierę kończył w Górniku Sosnowiec (pierwszy raz grał tam krótko już w 1983). Zarychta zmarł 11 czerwca 2020 roku w wieku 66 lat.

– Twardy, nieustępliwy zawodnik w defensywie, grający jako kryjący obrońca lub pomocnik do specjalnych zadań. Dobra gra głową i zadziorność pozwalała mu toczyć wyrównane pojedynki z najlepszymi polskimi napastnikami tamtych czasów. Bardzo przydatny piłkarz – tak charakteryzował Zarychtę nieżyjący już Józef Gałeczka, znakomity przed laty napastnik Zagłębia, a później ceniony szkoleniowiec.