Dzisiaj 69 lat kończy Zbigniew Mikołajów, legenda Zagłębia, bramkostrzelny napastnik, który z racji wysokiego wzrostu królował w powietrzu. W reprezentacji Polski popularny „Mikołaj” wystąpił 3-krotnie.

Zbyszku – dużo zdrowia i radości z gry swoich następców. Zgodnie z zagłębiowską tradycją – 116 lat!

Zbigniew Mikołajów – ur. 11 lutego 1953 w Sosnowcu. Wychowanek Górnika Klimontów (pierwszy trener Marian Podgórski), skąd przybył do Zagłębia zimą 1974. Pozycja na boisku – początkowo środkowy obrońca, później napastnik, pseudonimy: „Mikołaj” lub „Dominik”. Debiut w I lidze – 24 marca 1974 z Odrą Opole w Sosnowcu (3:1) i już w 3 minucie strzelił gola! Na listę strzelców wpisywał się także w następnych dwóch meczach, więc został pierwszym w historii klubu piłkarzem, który w trzech premierowych grach zdobył 3 bramki!

W latach 1974 – 76 oraz 1979 – 81 w I lidze 76 m i 17 br oraz 3 m w PP. Na więcej nie pozwoliły prześladujące go kontuzje, eliminujące z gry na ponad rok czasu. Łącznie zagrał w 79 oficjalnych meczach i zdobył 17 bramek. W Zagłębiu grał dwukrotnie, z przerwą na występy w AKS Niwka (1977 – 79). Tam też powrócił – w latach 1982 – 89 regularnie trafiał do bramki rywali. Co roku był najlepszym strzelcem III – ligowej drużyny (jeden sezon 1984/85 w II lidze). Po zakończeniu kariery, przez kilka lat szkolił w AKS-ie młodzież.

Obecnie mieszka w Sosnowcu. Największym sukcesem były jednak 3 występy w kadrze narodowej za kadencji trenera Ryszarda Kuleszy, który rosłego i silnego napastnika Zagłębia powołał na zimowe zgrupowanie w lutym 1980 roku. Ponadto zagrał 2 mecze w Kadrze B (2 gole z Węgrami) oraz 4 mecze w reprezentacji młodzieżowej.

Przypominamy sylwetkę Mariana Masłonia

Gdyby żył skończyłby dzisiaj 92 lata. Marian Masłoń to ikona sosnowieckiej piłki, piłkarz, który zdobył wiele zaszczytów, m.in. wicemistrzostwo Polski w barwach Stali Sosnowiec.

Urodzony 11 lutego 1930 w Sosnowcu, zmarł 11 grudnia 2004 także w Sosnowcu. Wychowanek miejscowego RKU – protoplasty Stali, gdzie grał do 1959. W międzyczasie dwuletnia (1951 – 1952) służba wojskowa i występy w OWKS (Wawel) Kraków, uwieńczone awansem do I Ligi. Pozycja na boisku – prawa obrona. W sosnowieckim klubie debiutował w premierowym sezonie w II lidze (1950).

Ogółem na tym szczeblu rozgrywek (w latach 1950, 1953 – 1954 i 1959) rozegrał w Stali ok. 60 m i 1 br – nie można podać dokładnej liczby gier, gdyż dane do roku 1954 są niepełne. W I – ligowej Stali debiutował 20 marca 1955 z Górnikiem Radlin w Sosnowcu (4:0). W latach 1955 – 1959 w I lidze 75 m. Ponadto 7 m w PP. Łącznie zagrał w ok. 142 oficjalnych meczach i strzelił 1 bramkę.

Podpora drużyny, bronił dostępu do sosnowieckiej bramki nad wyraz skutecznie, zgodnie z obowiązującymi regułami gry. Jako etatowy obrońca (i często kapitan), dwukrotnie ze Stalą awansował do ekstraklasy (1954 i 1959) oraz zdobył wicemistrzostwo Polski (1955).

Dwa razy zagrał w wymarzonej kadrze narodowej, przez co został pierwszym reprezentantem w historii Zagłębia, ponadto 4 razy wystąpił w kadrze B. Po przedwczesnym zakończeniu kariery sportowej (z powodu kontuzji) na długie lata poświęcił się w Zagłębiu pracy szkoleniowej, głównie młodzieży i rezerw. Kilkakrotnie był też asystentem w I – ligowej drużynie (za kadencji Gałeczki, Strejlaua i K. Szmidta).

Wielce ceniony i zasłużony trener, wychowawca kilku pokoleń zagłębiowskich piłkarzy, m. in Wojciecha Rudego, Włodzimierza Mazura, Marka Jędrasa, Jerzego Luli, Krzysztofa Tochela i wielu innych.

Stal Sosnowiec, wicemistrz Polski z 1955 roku. Na zdjęciu stoją od lewej: Marian Masłoń, Aleksander Dziurowicz, Roman Musiał, Witold Majewski, Czesław Uznański, Marian Szymczyk, Ryszard Krajewski, Józef Pocwa, Paweł Jochemczyk, Augustyn Pocwa, Paweł Krężel.

Opracowanie graficzne zdjęć: Andrzej Wydrychiewicz