W rocznicę śmierci tego znakomitego obrońcy, który w barwach Zagłębie Sosnowiec rozegrał łącznie 331 spotkań i strzelił 5 goli (jeden występ w reprezentacji Polski), wspominamy jego sportowe dokonania. Ten niezwykle utytułowany obrońca jest klubowym rekordzistą, jeśli chodzi o liczbę występów w młodzieżowej reprezentacji Polski. Całą karierę związany z Zagłębiem.

Na zdjęciu: Jan Leszczyński w pojedynku główkowym (z prawej strony)

Przywiązany do Zagłębia

Urodzony 20 października 1946 w Sosnowcu, zmarł 13 stycznia 2004 także w Sosnowcu. Wychowanek Stali (Zagłębia) od 1958 (pierwsi trenerzy – Józef Kopeć i Waldemar Torbus). Pozycja na boisku – początkowo napastnik, ale najdłużej grał jako prawy obrońca, pseudonim – „Siwy” (po latach taki sam pseudonim otrzymał Tomasz Łuczywek).

Debiut w I lidze – 15 listopada 1964 z Unią Racibórz w Sosnowcu (2:1). Pierwszy gol – 17 kwietnia 1976 z Szombierkami w Bytomiu (1:1). W latach 1964 – 1977 w I lidze 253 m i 2 br. Ponadto 32 m (1 br) w PP , 2 m w PZP, 2 m w PUEFA i 42 m (klubowy rekord) w Intertoto (2 br). Łącznie wystąpił w 331 oficjalnych meczach i strzelił 5 bramek. Dwukrotnie zdobył Puchar Polski (1977 i 1978) i dwukrotnie wicemistrzostwo kraju (1967 i 1972).

Przykład niezwykłego przywiązania do klubowych barw – całą piłkarską karierę związany z Zagłębiem. Wychował się w sosnowieckiej dzielnicy Pogoń (na ulicy Wielkiej), podobnie jak Andrzej Jarosik czy Zbigniew Seweryn. Zaczynał w turnieju „dzikich drużyn” organizowanym przez łowcę piłkarskich talentów – Władysława Kryczka w dzielnicy Pogoń. Stamtąd było już krok do klubu sportowego Stal, o którym marzyli wszyscy chłopcy w młodym wieku. Najpierw trampkarze pod okiem Józefa Kopcia, później juniorzy i szlify u Waldemara Torbusa.

Jako piłkarz Zagłębia wystąpił w reprezentacji Polski w trzech kategoriach wiekowych – w kadrze A seniorów rozegrał 1 mecz, w młodzieżowej 17 meczów oraz 8 meczów w drużynie juniorów.

Leszczyński został rekordzistą klubu pod względem liczby występów w młodzieżowej reprezentacji Polski (U-23). Janek w ciągu 3 lat zagrał w tej drużynie 17 razy i zdobył 1 gola – z Rumunią 3:3. Miał okazję wystąpić przed swoją widownią w Sosnowcu w spotkaniu ze ZSRR (0:0) w październiku 1968 roku. Swoją reprezentacyjną przygodę w tej kategorii wiekowej zakończył na egzotycznym wyjeździe do Syrii i Iraku.

Druga połowa lat 60 – tych XX wieku przyniosła zresztą następne gry sosnowieckich piłkarzy w kategorii wiekowej do lat 23. Byli to: bramkarz Jerzy Patoła (3 mecze – ze Szwecją, Czechosłowacją i Bułgarią), Eugeniusz Szmidt (1 mecz z Rumunią), Zbigniew Seweryn (2 mecze – z Rumunią i Czechosłowacją – w tym drugim zdobył bramkę) oraz Józef Kowalczyk. Ten ostatni wystąpił w sześciu spotkaniach – debiutował z NRD w 1968. Najwyższe notowania miał jednak w roku 1971, gdy jako pierwszy w historii Zagłębiak zagrał w meczu eliminacyjnym do Młodzieżowych Mistrzostw Europy (z Albanią 2:1). Jesienią 1970 roku 5 spotkań towarzyskich rozegrał utalentowany pomocnik – Jerzy Fotfolc.

Na zdjęciu: Jan Leszczyński drugi z prawej w górnym rzędzie.

Problemy za metą…

Po zakończeniu kariery sportowej, bezskutecznie starał się o wyjazd do USA, gdzie zamierzał kontynuować bogatą karierę piłkarską. Niestety, nie dostał zgody na grę w Ameryce. Szkoda, że wzorem innych wybitnych Zagłębiaków, nie związał się na stałe z macierzystym klubem, mimo iż takie starania były czynione. Życie „po gwizdku” okazało się dla Janka za trudne. W połowie lat 80-tych znalazł się w Zakładzie Karnym w Jastrzębiu-Zdroju, gdzie odsiadywał wyrok za niepłacenie alimentów.

Leszczyński był znakomitym piłkarzem, ale nie dał sobie rady już za metą, gdy zakończył wyczynowe granie. W trudnym dla Janka czasie nie wyciągnięto do niego pomocnej dłoni…

Odszedł w chorobie i zapomnieniu, pozostawiając za sobą wspomnienie wielkiej kariery w barwach Zagłębia. Dodajmy, że w 2014 roku odbył się IV Halowy Turniej Oldbojów w Piłce Nożnej Gwiazd Zagłębia im. Jana Leszczyńskiego. Tym samym klub uczcił pamięć swojego znakomitego piłkarza.

Opracowanie graficzne zdjęć: Andrzej Wydrychiewicz